-
1 consto
cōn-sto, stitī, stātūrus, āre1) стоять твёрдо (неподвижно), удерживаться (acies constat L); оставаться неизменным, одинаковым (cuncta caelo constat sereno V); застаиваться ( aqua constat Cato)c. in sententiā C — оставаться при своём мненииvaletudo ei neque corporis neque animi constītit Su — он не сохранил ни телесного, ни душевного здоровьяc. mente C etc. — владеть своим рассудком (быть в своём уме) или сохранять душевное равновесиеne auribus atque oculis c. posse L — утратить ясность слуха и зрения2) останавливаться, застывать, замерзать ( flumina constiterunt gelu acuto H)video adhuc constare omnia C — до сих пор всё, по-моему, согласуется друг с другом (т. е. свободно от противоречий)constat idem omnibus sermo L — говорят одно и то жеc. sibi C, O, H — не противоречить самому себе (быть последовательным)c. humanitati suae C — не изменять (оставаться верным) своему человеческому достоинствуquae quum constent C — поскольку это установлено, т. е. исходя из этого4) быть известным, не подлежать сомнению ( et factum et nomen constat C)c. res incipit ex illo tempore (quod) L — тогда выяснилось (что)5) impers.constat C etc. — известно ( de aliqua re Q)satis constat и constītit T — хорошо известноconstat mihi (omnibus) C, Cs etc. — мне (всем) известноconstat apud animum или constat mihi (aliquid facere) C etc. — я твёрдо решилсяBruto non satis constabat, quid ageret Cs — Брут колебался, как поступить6) состоять (из чего-л. или в чём-л.) (aliqua re или ex, de C, Nep etc., редко in aliquā re Cs, Nep; c. ex animo et corpore C)constat materies solido corpore Lcr — материя состоит из твёрдого тела (представляет собою твёрдое тело)parvo c. Sen — стоить дёшевоdimidio minoris c. C — стоить вдвое дешевлеc. magno PJ — дорого стоитьconstat tanti PJ и tanto PM — столько стоит8) редко существовать, сохраняться (в наличии) (si mens c. potest vacans corpore C)antiquissimi, quorum scripta constant C — самые древние (писатели), сочинения которых сохранились
См. также в других словарях:
MYSTERIUM — Graeca vox, paganis olim frequens, nec Scripturis Patribusque ignota. Origo nominis Hebraica, satar enim eccultare est: Mistar, aut Mister est res obscondita, secretum. Graeci Grammatici etymon varie explicant, Μυεῖν est arcanam doctrinam tradere … Hofmann J. Lexicon universale
DALMATICA — vestis longa et candida, sine manicis, purpureis clavis distincta. Primo in usu, apud Dalmatiae sacerdotes: tanti fuit in primitiva Ecclesia, ut Eutychianus P. constituerit, Martyrem nullum sine Dalmatica sepeliendum esse. Quod cum superstitionem … Hofmann J. Lexicon universale
GEMMA — Aeolice quicquid ad ornarum induitur, ab εἷμα, Aeol. ἕμμα, et addito digamma γἐμμα. Unde Latini videri queant fecisse vocem gemma de lapillo pretioso ac pellucido, qui auribus collo et digitis induitur ad ornatum. At maior ceteris, qui ad ornatum … Hofmann J. Lexicon universale
LUXURIA — a luxu, quod proprie luxatio, ἐξάρτρωσις, inde intemperantia cupiditatum, cum sc. eae luxae s. solutae sunt, ἀσωτία, ἀκράτεια: circa victum et vestitum inprimis, proprie profusa impensa. Sic in victu, Luxuriosorum principes, ex Graecis quidem… … Hofmann J. Lexicon universale
OCULI — I. OCULI manus, nutus, ad deridendum adhiberi soliti: quae proin tria iunxit Appuleius Metamor. 3. Nec quî laverim, quî terserim, quî domum rursum reverterim, prae rubore memini. Sie omnium Oculis, nutibus, ac denique manibus denotatus, impos… … Hofmann J. Lexicon universale
OLYBIUS — praenon. Maximus, vir insignis, sed lucernâ, in eius monumento repertâ, celebrior. Ita enim de illo Bernardinus Scardeonius, de Antiquit. Urbis Patavinae; Quis, inquit, sanae mentis Maximum Olybium connumerandum hîc esseneget, atque a nobis inter … Hofmann J. Lexicon universale
PILEUS — I. PILEUS insigne domus, in urbe Siciliae Catana, cuius inhabitatores hominum pessimi, dicuntur Taisnierio apud Thom. Fazellum, de Rebus Sic. l. 1. c. 1. Tritum, inquiit, Taisnierius in Chiromantia sua, est proverbium, inter totius orbis homines… … Hofmann J. Lexicon universale
PYTHIA — I. PYTHIA Bithniae locus, unde aquae calidae scaturiunt, Nicet. et Procop. l. 5. II. PYTHIA Sacerdos Apollinis, caque virgo, quae Spiritu Dei adflata, responsa consulentibus dare, credebatur. Oraculum per eam sciscitandi ritum, Alex. ab Alexandro … Hofmann J. Lexicon universale
RELIGIO — quî a Superstitione differat, docet Cicer. de Nat. Deor. l. 2. c. 28. ubi, Maiores, inquit, nostri Religionem a Superstitione separaverunt. Nam qui totos dies precabantar et immolabans, tit sui liberi superstites essent, Superstitiosi sunt… … Hofmann J. Lexicon universale
SENA — I. SENA Insula parva Britanniae minoris l Isle de Sain, in Orientali Curiosolitarum, inter Syrtes et Brevia, vix una leuc. ab ora in Occasum uti a vico Ras Fontene, 18. autem a Corisopito; 5. a Gobaeo promontor. in Meridiem. II. SENA Piceni sive… … Hofmann J. Lexicon universale
SPHINX — monstrum ex Typhone et Echidna natum, uti tradit Hyginus Fab. Poet. 151. caput et faciem habens puellae, alas vero avium, reliquô corpore canis referens effigiem. Sedem habuisle dicitur in Sphingio monte, qui Sphicium Lycophr. iuxta Thebas, atque … Hofmann J. Lexicon universale